1 stycznia 2019 z urzędu nastąpi przekształcenie użytkowania wieczystego we własność. Oczywiście za przekształcenie trzeba będzie uiścić opłatę. Prywatne osoby mogą skorzystać ze sporych bonifikat i zapłacić niewiele, ale deweloperzy jak na razie nie. Co gorsza, notariusze mają zakaz sporządzania aktów notarialnych jeśli potwierdzenie uiszczenia opłaty za przekształcenie nie zostanie okazane. A urzędy mają na jego wydanie… 4 miesiące (!). W najgorszym scenariuszu oznacza to, że deweloper nawet przez kilka miesięcy nie będzie mógł faktycznie sprzedać wybudowanych lokali (przenieść własności na klienta) i zaksięgować przychodu. O ile urzędy zarzekają się, że „będą starały się szybko” wydawać zaświadczenia, to można założyć, że w IQ będzie armagedon. Ciekawe, na ile wpłynie to na wyniki deweloperów.

Poza aspektem formalnym, deweloperzy będą musieli zapłacić za przekształcenie. Typowe mieszkanie to może być koszt kilku tysięcy złotych i ten koszt poniesie deweloper. Oczywiście sytuacja dotyczy tylko tych inwestycji, które powstają na gruntach z użytkowaniem wieczystym — tam gdzie jest pełna własność nie ma problemu.

Przepisy są kuriozalne i po Nowym Roku czeka nas paraliż w handlu nieruchomościami. Są próby ekspresowego znowelizowania ustawy (która została wprowadzone zaledwie dwa miesiące temu), jednak na razie prace są w toku i obowiązuje bezmyślna ustawa.

EBITDA, czyli zysk operacyjny powiększony o amortyzację, to popularna miara „dochodowości”. W końcu wszyscy wiedzą, że amortyzacja to koszt niegotówkowy. Więc EBITDA niby lepiej pokazuje, ile gotówki rzeczywiście zarabia firma, niż po prosty zysk operacyjny (EBIT). Dla mnie jednak to najbardziej zafałszowana miara, która zyskała popularność głównie dlatego, że dzięki niej można pokazać zyski tam, gdzie ich nie ma.

Pewnie wywołam kontrowersję pisząc, że amortyzacja to najbardziej gotówkowy ze wszystkich kosztów w firmie. Dlaczego tak uważam? (więcej…)

Za PAP: Fundusze inwestycyjne sprzedały netto we wrześniu akcje na GPW za ok. 750 mln zł — szacują analitycy Trigon DM.

„Na podstawie przepływów netto do poszczególnych kategorii funduszy inwestycyjnych szacujemy, że instytucje te sprzedały we wrześniu akcje na GPW za ok. 750 mln PLN” – napisano w raporcie.

„Ostatni raz tak duże odpływy z TFI miały miejsce w sierpniu 2011. Nie skończyło się to wtedy dobrze, gdyż w kolejnych czterech miesiącach klienci umorzyli jeszcze 3,8 mld PLN. Tym razem nie powinno być tak źle, gdyż 2/3 łącznej kwoty odpływów skupione było wokół Altus TFI, a siedem lat temu dotyczyło szerokiego grona funduszy” – napisano.

Dla przypomnienia szacunki z poprzednich miesięcy: w czerwcu fundusze sprzedały akcje za 393 mln, w lipcu za 354 mln, a w sierpniu za 187 mln.

Genialny tekst Bena Evansa na temat przewag i perspektyw dla Tesli. Ben pracuje w Andreessen Horowitz — jednym z najbardziej prominentnych funduszy venture capital w Dolinie Krzemowej. To szczególnie ciekawe z powodu premiery elektrycznego Mercedesa EQC sprzed kilku dni i spekulacji, czy jest to lepszy czy gorszy produkt od Tesli.

Walka Tesli nie dotyczy po prostu elektrycznego auta. Chodzi o całkowicie inną architekturę samochodu, opartą na centralnym software. Sam fakt zrobienia elektrycznego auta nie ma większego znaczenia — Mercedes czy BMW zmiotą Teslę siłą swojego kapitału i zdolnościami produkcji w mega skali. Natomiast to, czego Mercedes/BMW nie umieją i na co nie są przygotowani (przede wszystkim w kontekście sieci dostawców komponentów, z których korzystają, ale też własnych przyzwyczajeń co do sposobu projektowania aut), to zaprojektowanie auta opartego o centralne oprogramowanie. A to daje niesamowite możliwości.

Ben zwraca też uwagę na coś, co powinno interesować każdego inwestora (również na GPW) — jak istotne jest spojrzenie na cały łańcuch dostaw i jego ekonomikę/perspektywy, a nie sam pojedynczy biznes. A także, co jak zwykle kluczowe, że nic z tego nie wyjdzie, jeśli po drodze skończy się Tesli gotówka;)

Artykuł znajduje się na blogu Bena Evansa.